©

Zamek w Baranowie Sandomierskim, (PL)

Zamek w Baranowie Sandomierskim, (PL)

Baranów Sandomierski Poland

Zamek został wzniesiony pod koniec XVI wieku w miejscu średniowiecznego, obronnego dworu rycerskiego. W XV wieku dwór baranowski należał do szlacheckiej rodziny Baranowskich. Na przełomie XV i XVI wieku właścicielem Baranowa został wielkopolski ród Górków. W 1569 roku Stanisław Górka sprzedał dobra baranowskie Rafałowi Leszczyńskiemu. Obecny kształt zamku stanowi imponujący przykład wytwornego stylu zamożnej rodziny Leszczyńskich. Wspaniałą architekturę, ukształtowaną na wzór królewskiego Wawelu w Krakowie, rezydencja zwana "Małym Wawelem" zawdzięcza najprawdopodobniej włoskiemu architektowi i rzeźbiarzowi Santi Gucci'emu. Ostatnim właścicielem zamku z rodu Leszczyńskich był Rafał X, którego syn - Stanisław Leszczyński, był królem Polski.

Zamek w Baranowie Sandomierskim przechodził kolejno w posiadanie rodzin Wiśniowieckich, Sanguszków, Lubomirskich, Małachowskich, Potockich i Krasickich. W 1867 roku wystawione na licytację dobra baranowskie nabył Feliks Dolański. Następnie zamek odziedziczył Stanisław Dolański, który postanowił odrestaurować obiekt zniszczony po pożarze z 1898 roku. Pod kierunkiem krakowskiego architekta Tadeusza Stryjeńskigo przeprowadzono zmiany w rozkładzie pomieszczeń. W tym czasie w narożnej komnacie parteru urządzono secesyjną kaplicę. Została ozdobiona imponującymi witrażami Józefa Mehoffera oraz ołtarzem z wyjątkowym obrazem Jacka Malczewskiego zatytułowanym „Matka Boska Niepokalana". W posiadaniu rodziny Dolańskich zamek pozostał do wybuchu drugiej wojny światowej. Po zniszczeniach dokonanych podczas wojny zamek w latach 1959-1969 został odbudowany i odrestaurowany przez państwo pod kierunkiem prof. Alfreda Majewskiego. Następnie obiekt przekazano Kopalniom i Zakładom Przetwórczym Siarki „Siarkopol" w Tarnobrzegu. Zamek w Baranowie Sandomierskim jest budowlą trzykondygnacyjną i został wzniesiony na planie prostokąta. Posiada cztery okrągłe baszty w narożach, prostokątną wieżę pośrodku ściany frontowej oraz wewnętrzny dziedziniec otoczony pięknymi, dwukondygnacyjnymi krużgankami. Wnętrza zamku dekorowane są przez Jana Chrzciciela Falconiego oraz Tylmana z Gameren. Od 1997 roku właścicielem Zespołu Zamkowo-Parkowego jest Agencja Rozwoju Przemysłu S.A.

źródło: www.baranow.com.pl, 02.02.2023

Dane identyfikacyjne referencji
Wykonane prace:
Naprawa betonu
Typ obiektu:
Zabytki i cenne obiekty historycznie
Opis
Zamek został wzniesiony pod koniec XVI wieku w miejscu średniowiecznego, obronnego dworu rycerskiego. W XV wieku dwór baranowski należał do szlacheckiej rodziny Baranowskich. Na przełomie XV i XVI wieku właścicielem Baranowa został wielkopolski ród Górków. W 1569 roku Stanisław Górka sprzedał dobra baranowskie Rafałowi Leszczyńskiemu. Obecny kształt zamku stanowi imponujący przykład wytwornego stylu zamożnej rodziny Leszczyńskich. Wspaniałą architekturę, ukształtowaną na wzór królewskiego Wawelu w Krakowie, rezydencja zwana "Małym Wawelem" zawdzięcza najprawdopodobniej włoskiemu architektowi i rzeźbiarzowi Santi Gucci'emu. Ostatnim właścicielem zamku z rodu Leszczyńskich był Rafał X, którego syn - Stanisław Leszczyński, był królem Polski.
Polecenie:

Wykonawca użył produktów Remmers do:

  • renowacji tynków i piaskowca
  • naprawy Donic
  • renowacji i zabezpieczenia klinkieru

Adres obiektu:
39-450 Baranów Sandomierski
Data/ wykonanie:
2022
Możliwość zwiedzania?
Tak

Wykaz wykorzystanych produktów
 lub systemów

Więcej na ten temat

Wykonawca: JS-BUD Sp. J. J. Sudoł, T. Ziaja

Dalsze linki

Zamek Baranów Sandomierski [muzeum i hotel]

Zamek w Baranowie Sandomierskim

Zamki Polskie: Zamek w Baranowie Sandomierskim

Pobierz

Pobierz kartę referencji (PDF)

  • ©
  • ©
  • ©
Pokaż wszystko

Więcej referencji

Budynek miał źle wykonaną i uszkodzoną przeponę poziomą. Zawilgocony mur spowodował wysokie koszty ogrzewania. Instalacja systemu zespolonej izolacji termicznej została odrzucona przez urzędy konserwatorskie. Zdecydowano się na renowację murów w systemie Kiesol, aby wysuszyć ściany i zmodernizować je energetycznie.
Więcej informacji
W przeszłości budynek był malowany różnymi farbami i dodatkowo - z powodu pustostanu - niszczony przez "twórców" graffiti. Substancja budowlana domu Gosslera została trwale uszkodzona na skutek wnikania wilgoci. Elewacja musiała zostać odnowiona z uwzględnieniem ochrony zabytków.
Więcej informacji
Nowe budynki Leidsche Rijn Centrum musiały zostać zabezpieczone przed wnikaniem wilgoci. Duże powierzchnie należało wykończyć w krótkim czasie. Każdego dnia zużywano na miejscu 50-60 pojemników MB 2K. Na zakończenie prac uszczelniono ok. 5 km spawów z zakładką, 1,5 km spawów żelbetowych i ok. 4.000 szczelin stożkowych.
Więcej informacji