Jak zachować wartość budowli

Likwidacja problemów termo- i higrotechnicznych dzięki systemowi iQ-Therm

Dzięki zastosowaniu wewnętrznej izolacji iQ-Therm ciepło grzewcze pozostaje prawie całkowicie wewnątrz zamkniętego pomieszczenia mieszkalnego i tylko w niewielkim stopniu ucieka przez ścianę. Oszczędza to znaczną część kosztów ogrzewania. Dzięki połączeniu różnych właściwości fizycznych budynku, wilgoć i problemy termiczne są w przypadku stosowania iQ-Therm od samego początku rozwiązane.

Wskazówka 1: dekoracja powierzchni

Końcowy efekt powierzchni musi być wykonany z otwartych materiałów lub systemów powłok dyfuzyjnych i kapilarnych. Należą do nich farby mineralne, takie jak iQ-Paint, iQ-Paint ST oraz system historycznych farb wapiennych (Color CL Historic), a także Mineralfarbe OH. Materiały chroniące przed dyfuzją, takie jak tapety lub farby lateksowe, mają szkodliwy wpływ na funkcjonalność systemu iQ-Therm. Zmniejszają one wymianę wilgoci pomiędzy iQ-Therm a wnętrzem. Powoduje to niebezpieczeństwo gromadzenia się wilgoci wewnątrz lub na elemencie elementu tworzącego ścianę. Nie można wykluczyć długotrwałych szkód następczych.

Wskazówka 2: umeblowanie

Meble nie powinny mieć bezpośredniego kontaktu ze ścianą, aby zapewnić konwekcję pomiędzy nimi a materiałem ściany. Odległość od 1,5 do 2 cm (grubość listwy przyściennej) jest zazwyczaj wystarczająca.

Wskazówka 3: Wieszanie ciężarów

W przypadku średnich obciążeń, takich jak obrazy, małe lampy ścienne itp., należy zastosować kołki śrubowe do izolacji, np. uniwersalny kołek 50. Krótkie gwoździe o długości do 2,5 cm, do przenoszenia mniejszych ciężarów nie stanowią problemu. Do precyzyjnego, wolnego od mostków termicznych, mocowania większych obciążeń (np. szafki kuchenne, poręcze schodowe itp.) można użyć przyciętego na wymiar cylindra montażowego ze sztywnej pianki poliuretanowej.

Wskazówka 4: Wentylacja

między klimatem wnętrza i otoczenia jest przy wysokiej wilgotności absorbowana, może być również ponownie oddana do otoczenia. Z tego względu konieczna jest odpowiednio funkcjonująca wentylacja.

  • Kuchnia/łazienka: W tych pomieszczeniach przez krótki czas może powstawać duża ilość wilgoci, np. podczas kąpieli pod prysznicem lub w wannie, gotowania, a także podczas wycierania kafelkowych podłóg. Powietrze natychmiast usuwa te "szczyty wilgoci". W celu intensywnej wentylacji należy podczas gotowania lub kąpieli albo bezpośrednio po nich tworzyć okno. Jeśli pomieszczenia te nie mają okien, niezbędny jest system wentylacyjny.
  • Pomieszczenia mieszkalne: tutaj można wietrzyć zgodnie z podpowiedziami nosa: jeśli jakość powietrza jest niska i "pachnie" ono niezbyt przyjemnie, zaleca się wentylację "uderzeniową".
  • Jeśli w salonie jest wiele roślin lub innych źródeł wilgoci (akwarium, fontanna wewnętrzna itp.), należy regularnie sprawdzać wilgotność, np. za pomocą higrometru (wartości te powinny być zazwyczaj poniżej 60 % wilgotności względnej).
  • Sypialnia: Jeśli śpisz przy uchylonym oknie, wilgotne powietrze może natychmiast wydostać się na zewnątrz. Jeżeli okno pozostaje zamknięte w nocy, po pobudce sypialnię należy przewietrzyć, szreroko otwierając okno. Zimą trwa to od 5 do 10 minut, wiosną i jesienią możliwa jest dłuższa wentylacja. Za pomocą higrometru można określić, czy "wilgotność względna" wynosi mniej niż 60%. W przypadku przekroczenia tej wartości zalecanej wentylacja powinna być dłuższa lub częstsza (np. dodatkowo wieczorem).